Tükendim

Boşaldı kadehim hayale daldım,
Bezgin dudaklara mühürdar oldum;
Yağmalandı kalbim şiryanda soldum,
Çoğaldı küllerim közde tükendim.

Doymadım seyrana pervane döndüm,
Gam vurdu bağrıma yıkıldı bendim;
Dönmedim sılaya divane dendim,
Uzadı yollarım dizde tükendim.

Efkâr yağdı bulut tütmedi ocak,
Susuz kaldı mevsim kurudu göcek;
Kararsız dalıma konmadı çiçek,
Soyuldu baharım yazda tükendim.

Eğdirdim kaşımı gülmedi yüzüm,
Sam değdi saçıma karardı gözüm;
Kurudu yaprağım dövündü özüm,
Sayıldı aylarım güzde tükendim.

Titredi mızrabım tellerim sustu,
Bozuldu düzenim makama küstü;
Yoksul günlerimin kalmadı dostu,
Yoruldu kavalım sazda tükendim.

Dağıldım dört yana yuva kurmadım,
Göçebe kuşlara haber sormadım;
Oynaştım serapla düşü yormadım,
Aşıldı dağlarım düzde tükendim.

Gönül sarayında dem süremedim,
Yıkıldı dergâhım cem kuramadım;
Tavlı taylarıma gem vuramadım,
Sürüldü kervanım tozda tükendim.



(Duygudan heceye)
21 Aralık 2007