Tükendim Artik

Yırtık bir kağıdım,yarım bir kalemim var ellerimde
Seni anlatıyorum gözyaşlarımla mısralara
Durmaz oldu sol yanımdaki sızı gözlerimdeki kan!
Sabaha karanlık uyanıyorum,gidişindi beni yakan

/Dayanızmaz oldu hasretin,
Anlatamadım bir türlü yanlızlığıma/

Bir masalmıydı yaşanan o günler
Yoksa bir faciamı/ydı sonrasında gelen
Yılların yorgunluğu var yüreğimde
Gecelerin ayazı şahit titreyen bedenimde

Aşkın vardı bir zamanlar bende
Beni mutlu edip/te yüzümü güldüren aşkın...
Bak şimdi acın var bedenimde
Haytımı karartıp beni günden,güne eriten acın...

Yıldızlardan adımızı yazardık gecelere
Her yıldız tanesiydi sonsuz olan aşkımız,sığdıramazdık hecelere
Mutluluğumuz ise;güneşe giden bir yol kadar uzundu
Sonu olmayan bir sevdanın eseriydi sanki...

Gerçek bir aşka yelken açmıştık beraber
Gökyüzü şahit, güneş sahit, ay şahit
Bir bilsen yokluğunda kan damlıyor gözlerimde
Gündüzüm olmadığı için ıssız geceler/im şahit...

Yokluğunla varlığın arasında kalıyorum
Yok olsam bi dert, var olsam ayrı bi dert
Alsam silahı elime sıksam beynime
Ölsem ne fayda ölmesem ne fayda...