Tuz Kokulu Yağmur Mezarlığı

Aynalardan püskürtülür kıyılara,
İşkenceye çekilmiş haritalardaki eşkâlim...

Boğaza kesik bir yelkenlinin rüzgarına karşı,
Esiyorum,ibret olsun diye akıntılara.
Ellerimde telaşlı bir rıhtımın al benekli yüzgeçleri,
Tütüyorum üşüyen nefesimle salılı şehirlere,
Öksürüyor kuru kuru ekmek kavgasına göçmen caddeler
Dönüyor cesaretim türkülü hayatıma...

Başım dik yürüyorum dalgalara,
Görülmeyecek uzaklara,
Pusuladaki öksüzlüğüm gecesiyle sulara gömülüyor...

Yosun kokulu dümenini sahile kıran bir güzel,
Giriyor rotama belli belirsiz...
Savuruyor tenini tuz kokulu yağmur mezarlığında,
Çekiyor kürekleri içinde martı olma arzusuyla...