Uçarken Sen
ne kadar da büyüttün öyle,
tek sen misin cihan-ı alemde?
boşversene, lütfen hemde
önce uçmayı dene...
ayakların yerde
ahkam binpare çevrende,
yürüdün evet
şimdi koşmayı dene,
o hızla sonra
birde uçmayı dene...
dert keder insanın içinde
yanındakine bak hemen
anlatmayı dene,
müsterih ol yine
anlamaz ne yapsan nafile,
sen adımla her yeri
koş koşabildiğin yere
sonra uçmayı dene...
uçunca göreceksin sende,
göklerden baktığında
yaşamın kendisine ,
en sevdiğine ,en sevmediğine...
o kadar hiç ki herşey
uzaklardan baksan yok birşey,
gökdelenler bir çizgi
taş,toprak bir nokta
insanlar yok ortada...
dert sende
derman ta kendinde,
üzülme neyse işte
dertlerini bırak giderken,
al bavulunu eline
koşa koşa atla hayata,
o hızla ,o boşluğa
uçmayı dene...
ilk on metrede çakıldın yere yada
aldın havayı kollarıyın altına
o zaman hayat kolay sana bu dünyada
buda yeni binene bisiklet öğretir gibi oldu ama
tabiki anlatılmak istenen elbette bu değil
dert keder ve mutluluk
her ne ise hayat fazla bir önem arzetmiyör diyor dizeler
zencilerin bir deyimi vardır
derlerki
doğulular geçmişi
batılılar geleceği bizse bugünü yaşarız
şiirdeki ana tema da buna yakın bir şey
sadece şiirsel bir dille anlatılmış
güzelde anlatılmış
kutlarım arzu kiniran kardeşimizi
tebrikler
yüreğine sağlık canısı
çok güzeldi
👍👍👍
Çok haklısın Arzu ; bazen kuş bakışı tepeden bakabilsek dertlerimize uzay boşluğunda ne kadar küçük kaldığını görebileceğiz belki 🤐
yol gösteren şiire tebrikler.ud83cudfbb sana sevgiler :)))
uzun bir aradan sonra bir tanıdık kalemden güzel bir şiir heceleri uçurmuş adeta teşekkürler arzu emeğine saygıyla