Ücra Bir Zamanda

ıslak yastıklarda rüya görülmez
kâbustur takvimin her bir yaprağı
gülüşümü ayaz çalar
çığ düşer cemreme
yüreğimde kırağı...

sen sesinde,
çok sevdiğim sesinde
öfkeler büyütürken
gözlerimdir kanımın çanağı!
kesilir umudumun takati
ırmak sesin hangi ayaz karanlıkta
şiirliğinden vazgeçti?
hangi kör tenhada unuttun ki gözlerini
karardı şafaklarım...
ücralaştım!

sen soluğuna ilişen paslı sözcüklerle
anarken adımı
yıkıntılar oturur yüreğimin mahremlerine
sinsice süzülür keder
seni gizlediğim mahzenlerime..
hangi bedduada unuttum ki adımı
olmaz beratım
gün be gün gamlanırım
hep sil baştan efkârım...

ıslak yastık!

ayrılık!

ve
fazlasıyla gece...

(ben sevmeyi beceremedim / düzen bozup,bir hayatı alt üst ettim!)

19 mart
02:47 -3.07
02:50 -8.12