Uğrun Da Hayatım

tövbe mi yemin mi
anlamadım kara gecelerde
ne yaptığımı ne ettiği mi
yine kemiriyor kafamı
sen mi hayalin mi
anlamakta güçlük çekiyorum

en nihayeti uyanıyorum
ayılıyor serseri ruhum
dönülmez bir yol ve çıkmaz bir sokak
kendimi avutuyorum
ve haykırıyorum bir tanem
seni seviyorum

kızma darılma bana
seni seviyorum dedim
bu dünyada nasipsizim
biliyorum ve diliyorum
tanrım ahirette nasib et
et ki bu dünyada yanayım


bu son yakarış saçının bir teline
yirmi dört yıl bir gülüşüne
bir ömür boyu yatmaya
ömrümün sonun da sadece
bir saat gözlerinin derinine bakmak
ve ölüm haktır bana

ey sevgili elveda