Umman
Diyorlar kalpten kalbe ince uzun
Yol varmış
Kavuşmak neden hayal yollara
Kar mı yagmış
Yazdığım tüm mektuplar göz yaşıyla
Islanmış
Mutluluk başkasının bize hasretlik
kalmış
kıskandılar bu aşkı galiba göze
battık
Sığmadık mı dünyaya hep yan yana
Olsaydık
Ne edersin nasılsın meraktan
Çatlamazdık
Çaresiz umutlara hayallere
Dalmazdık
Şimdi yıdızlar bile aglıyor
Halimize
Şiirlerde çaresiz hasret tüter
Her dize
Neden kaybettim seni yetmedik mi
Biz bize
Ne olur bir ışık ver kararan
gecemize
Mektup adresin kayıp telefonsa hiç
Cekmez
Kuşlardan medet umdum senden bir haber
Vermez
Mahşer kurulmuş ufka gecem gündüze
Dönmez
Geceler kan ağlarım gözüme uyku
girmez
Gökte yıdız kayarken son kez bir dilek
Tutsak
Ayrı nehirler gibi bir ummanda
Buluşsak
Sırılsıklam bir aşkın kucağında
Yoğrulsak
Susayan gönülleri son kez aşka
Doyursak
Hasretlik nasır tuttu taş kesildi
Gönlümde
Ömür zaten bir filim geçiyor
Perde perde
Bu hasreti bitirip yetişsen
Son nefeste
Deme ki buluşmamız belki
Olur mahşerde
Hepimiz şu koskoca ummanda birbirini tamamlayan ama birbirinin farkına varamayan birer damlayız
Tebrikler Fevzi bey