Umut . Çok . Unut . Yok

sevmişti cinsiyeti güzel birini
çocuklar gibi şendi
delişmen deli taylar gibi kıpırtılı
yüreğinde tıkırtılar
ve melhem bastırırdı onu her sevişinde
imkasızı imkan yapan tatlı sızı
karşılıklıydı ıslaklığı yanaklarında
henüz tortu bırakmıştı her ikisininde
gamzeye dolmamıştı çise
kara kıyma rengi gözleri ışıldadı
bal oldu sanki her ikisininde
umut çok unut yoktu
sevdi sadece ölesiye
hayata kaldığı yerden kaşık sallamaktı birlikte