Umutlarım...

yokmu artık beni kurtaracak bir umut
gittiğinde yıkılmış bu kalbi
kim ayakata tutacak şimdi
sensizlikmi yoksa yarım kalan hikayelermi?..
istemiyorum artık seni
ne seni nede senli günleri

bir gelecek istiyorum
içinde umut olan
bir sevgi istiyorum
hiç sararıp solmayan
yüzüne bakmak istiyorum sevdiğimin
gözlernde kendimi
kalbinde yerim olduğunu hissetmek istiyorum

bunları dilemekten bile yorulan kalbime
sus artık demek istiyorum
şimdi gel bul beni sevgili...
paramparça hayatıma ortak ol
tut elimden
umudum ol ama yıkma giderken arkanda
ağlayan bir çift göz bırakma

[hayat acımasız ve yıkıcı gidenler yaralayıcı ve acı gelenler ise sıralı cümleler gibi bağlaçlar la tutunup virgüllerle sıranalırlar hayatımızda birde son umutlar vardır yapıcıdır tükenmezdir ne virgüllerle sıranalır nede yıkıcıdır son noktadır onlar şimdi bende son noktamı arıyorum özne ile yüklem arasında bellirtisiz bir nesne gibiyim...]