Unutulan Sevgiliye...
geçmişimi gömdüm yıllara,
meydan okudum acılara,
ben yaşarken öldüm ise,
senide koyarım yalnız mezara..
ben alıştım yalnız yaşamaya,
yürek çoşsada aşk dergahına,
ben yaşarken öldürüldüm,
senide yaşatmam bu dünyada..
unutmuşum unutulmuşsun,
benimle değil bensiz solmuşsun,
katilm mi? sandın sen beni,
sen bulacağın belayı bulmuşsun...
Cengiz bey ; nerelerdeydiniz yoktunuz... unutulan sevgiliye yazılmış bu şiir ama...unutulmadığı her halinden belli şiiri okuyunca 🙂 nice şiirlerinize...
çok güzeldi nerelerdesiniz şair..................güzel bir çalışma olmuş
Hiç okumadan yorum yapayım. Çünkü ilk ben okudum zaten :)
Öncelikle aramıza hoş geldin der, Yeni şiriinin hayırlı olmasını dilerim. Şiir güzel Yıne sen vasın Yıne hüzün var Ve yıne aşk var...
Üzücü şiir ama okudukcada akışına bırakıyor insan kendini... Gönül isterdi ki; Daha güzel sözler yazılsın Aşk dolu Sevgi dolu Mutluluk dolu sözler yazılsın isterdi.
Ama bazen istediklerimiz olmuyor işte. Nedeni olmayan bir duygu bu. Yani günlük hayatımızda yaşadıklarımız diyeyım. Yada örnek almamız gerekenler diyeyım...
Aslında ben, Büyüklerimi örnek alıp Küçüklerime olmak taraftarıyım. En güzeli de bu olsa gerek abi...
Şiir adına kutlar Yeni şiirlerinle seni aramızda görmeyi ümit ederim...
Saygılarımla abim.
DeLi-oĞLan ud83eudd20ud83eudd20ud83eudd20