Üryan-ı Aşk/kanatsız Küheylan

'İncir çekirdeğini doldurmazdı sözlerin,'
'Bana cilve dizerken neredeydi közlerin,'

Risalesi bozuk düzen,
hangi naza yelken açtın,
ve sevdaya kırık cümleler,
inan beterinde beteri varmış,
kavanoz dipli dünyada...

Çöpçüler çulsuz,
ama kalp süpürür goncaları,
sevişirken baş direten küheylan,
cesarete inme düşer ardından,
hey bahtımı çürüten rüzgar,
birazda öp yanaklarımı,
bal şırası zamanlar süz,
esrik dudaklarımdan...

Yürekler ötesiyim,
dilim düşmez dert közüne,
iki dirhem umutlarım,
aşka üryan giyinirim,
salkım saçak düşlerimi,
uluorta sevişlerden...

Söze çıra dilde yara,
düşün ardından matemi,
duvar diplerinde saçlar,
tutam olmuş gözlerde fer,
tura çeken mumsuz ışık,
aydınlat ufkumu...

Bir kere tutmaya görsün,
aşk şerbetinin şırası,
dökülür Ab-ı Kevser,
söz dinlemez Maşuklara,
bilinçsiz rüyalar gibi,
yanar Anka küllerinden,
masum sevda çöllerinde,
kanadından eteğine...


Tutuştum;
önce dilim lal,
sonra sözüm bal,
bir arı kadar özgür nefesim,
aşk dökülen tarlalarda özüm,

29.09.2010

sözüm yine duvar diplerinde,sen gelene kadar sarmaşık misali,
umutlar bağlayacağım dilek ağacına üryan meyveler pişsin diye,
Küheylan bakışlarından...