Usta/Yani Şimdi Ben Öldüm mü

//

Tüm o hörgüçlerine rağmen hayatın,
Yaşamak adında ölmeyi,
Resmetmeli insan,
Dali'nin bıyıklarını bir ney nefesi boyu,
Çekiştirerek.

//

Ellerim diken diken,
Çehrem gözlerime ihanet,
Şakaklarım siyaha çalıyor,
Aynaları üzerime tutuyorlar,
Tüm o şaklaban aynaları,
Acı ama gerçek,
Gerçeğin üstü bir acı yahut,
Bulutlar ruhumu çiğneyip,
Tükürmüş yere,
Yıldızlar başucumu tekmeleyeli,
Ve dize damarım,
Bağlanalı serumlarına şiirlerin,
Çok olmuş,
Söyle be usta,
Yani şimdi ben öldüm mü?

Kent inzibatları peşimde,
Tüm uçurtma caddeleri,
Misket sokakları,
Beni aramakla sorumlu,
Trenler ve gemiler,
Gözleri erketeye yatan,
Eski bir efsane şimdilerde intihar,
Tüten gölgelerin düşlerinde,
Annem meçhul yokuşa,
Salmış bedenimi,
Yuvarlanarak,
Düşmüşüm,
İstanbul'un sisli an dönümünden,
Anlat be usta,
Yani şimdi ben öldüm mü?

* Saatleri Ayarlama Enstitüsü,
Tasdiknamesi imzalı,
Üç faili meçhul sevdanın,
Tek sanığı,
Köprüleri mesken,
Olmayan kanadının solu,
Temazsız bir gülüşmüşüm,
Güneş tümcelerin terini silmeyeli,
Yıllar geçmiş,
Ben ise hala,
Seni yitirdiğim iklimde,
Kendi dualarımın yağmurlarıyla ıslanır,
Uyurmuşum tahta söğütlerin altında,
Artık konuşsana be usta,
Yoksa sen şimdi-öldün mü?




*: Ahmet Hamdi Tanpınar romanı