Utancın Rengi

"nasıl eğreti duruyordu ölüm bir bebeğin üzerinde"

İnsanlık suça doymuyor ve insanlık adına utanç duymak duygulu yüreklere düşüyor ne yazık ki... Hüzün doluydu bir türlü ardı arkası kesilmeyen... Duyarlı yüreğinin sesine ve usta keleminin izine saygım sonsuz sevgili Nuriye...

Ne yazık ki insanlık onuruna yaraşmayan bilindik olumsuzlukları yaşıyor dünya.

Şair/şiir farkı ise açıkça belli. İçtenlikle kutluyorum.

Gazzeden duyulacak birgün gül yüzlü çocuk çığlıkları,sevgilerimle..

Sevgili Zeynep, ilmek ilmek dokunmuş dizeler usta ellerinde. 😙😙😙

Hayran oldum konusuna içim burkulurken; öğelerin acı ama gerçeği vurgularken dans etme haline.. Sözün özü, muhteşemdi...Muhteşem.

Teşekkürler enfes paylaşımına.

anlat gazze noel baba'ya savaş çocuklarını anlat onların oyuncakları panzer altında kaldı düşlerine yağan bombalar yazgıları kadar yakındı

ateş çukurlarında açan yangın güllerini anlat ki o gün barut kokuyordu ölü çocuklar emziklere bulaşan kan utanç renginde nasıl eğreti duruyordu ölüm bir bebeğin üzerinde

anlat gazze noel baba'nın ren geyikleri bilmezler ateşi ateşi anlat onlara ki düştüğü yer oylum oylum kandı düştüğü yer ağıda bulanmış gözyaşı ve yanan şehrin küllerinde çocukların damıtılmış acısı vardı

anlat gazze utanç resimleri çizen lanetli elleri bilseydi toprağın damarları çekilirdi kusardı cevherini değil mi ki aç gözleri çakalların değil mi ki yılan çöreklenmiş üzerine kaynakların taş kesilirdi de toprak ana ölü bebekleri almazdı karnına

anlat gazze yılgın savaşçılar şehri anlat ki yedi uyuyanlar uyansın görsünler vahşeti

gözlerim dolarak okudum her kelimesi doğru ve her harfinin yerli yerinde olduğu dizelerinizi,

ne mutlu ki, bu duyarlılığı taşıyan kalplerle dolu bir vatanın evladıyım ben,

selam ve sevgilerimi sunuyorum sevgili şairim...