Uyandırmayın..

çınar ağaçları dört yüzyıl yaşarmış
kıvrılıp uyusam kovuğunda
öyle yorgunum...

canım çocukluğum
saklambaçta, hemen bulunurdum
uçurtmam, en yükseğe çıkmazdı
yakan top, en çok beni yakardı
mızıkçılığı da beceremedim, ağlamayı da

somurtkan bir nefes şimdi elimdeki
düşlerimi en yükseğe çıkarabildim
ama sarıp sarmalayıp, kucakladığım halde
kaybederim..
ateşler düşerken derinlerime
yakan topları özlerim..

hala ağlayamam
mızıkçılığı öğrendim ama çocuklar büyümüş....

anahtarı kayıp bir dünyanın gerisindeyim
gidilecek başka bir yeriniz var mı?
benim de yok..

dünyanın bütün çocukları
mızıkçılık yapın!
ağlayın!
büyümeyin!!!..

çınar ağaçları dört yüzyıl yaşarmış
kıvrılıp uyusam kovuğunda
ya siz de gelin
ya da uyandırmayın.....