Uyut Yüreğimi Bu Aşkın Bitişine

Sevdiğim
Yarım kalmış sevinçler bıraktın yaz/g/ılarıma
Yüreğimin boyunu aşan hicran mürekkepli sözler...

Aşkı yazan kalem aşkına
Gülüşünü sızlatma cümlelerimin
Artık yeter!
Kurşun karası izler düşürme
Sayfalarımın beyazına...

Yalnızlığım dört büklüm
sensizliğin mateminde ...

Hükmü onaylanmamış bu ayrılığın
Sen tarafında anafor yüreğim hâla
Hasretinin direnişine barikat kurmuş gözlerim
Yüzümde kırılan hüzünlerde koparıyor kıyametimi
Hıçkıra hıçkıra..
Yokluğunun libası uymadı hiç bedenime yâr

Sana uyanan sabahlarımda seyrine battıkça günüm
Gecelerimin gel/gitlerinde uykusuz kalıyor acılar
Ruhumdaki Züleyha Yusuf dileniyor
Künyesi belli bu aşkı saklarken
Semaya kaldırdığı avuçlarıında...

Bahar yağmurlarını yağdırmanı beklerken
Kurak mevsimlerin yangını oldun gönlümde...

Gözlerimde erimiyor hiç kara kış
Çorak topraklarıma bir tek hasretin yağıyor
Sensizliğim kavrulurken bağrımda...

Ah yâr
Sana her yol alışımda
Gidişinin takviminden başlıyorum
Tükendiğim yerden kalmışlığıma

Vuslatın belini kırsa da
Yokluğunun elleri
İnfilâk ediyor hayalin bakışlarımda
Yama oluyor
Z/amansız yaralarıma..

İçim acısa da her dokunuşumda yokluğuna
Sana gel demiyorum
Sadece kapat gözlerimi artık
Benden beni alıp gidişine
Ve uyut yüreğimi
Yıkılıp düştüğüm bu aşkın bitişine
Gözlerin nasıl olsa düşer rüyalarıma...

28,02,2011