Üzülme

Gökyüzü bölünsün
ve dursun zaman
eğer ki bir başına içleniyorsan...
(arzın güzelliği sende gizliyken)

Olmadık hazanlar kalsın ardında
düşmesin yoluna tek yaprak daha
kapansın kederin dikenli yolu
her kapın açılsın aydın sabaha...
(amin)

Ey sukûtu kederden doğan
rüyanla en güzel sabaha uyan
secdemde yer eder adınla duan...
(özümün seslenişi)

ve şiir...

Belli belirsiz bir sızıdayım diyorsun
açık kalmış pencerenin perdesi
sen üşüyorsun...
gözbebeklerin nasılda yorgundur şimdi
ve dalgın koynunda saklı umutların
ellerinde dünden kalma gülüşler
biliyorum
bu yolculuğa dayanmaya çabalıyorsun...

İçinde bir fırtınayla
delinmiş uykunun son nabızlarındasın
direnişlerin
körpe seslerin
hele gözlerin...
sakın ola ağlamayasın!

An be an koparken yaşamın koynundan
uğruna öldüğün neyin kalmışsa
ve nelerin saklıysa avuçlarında
sar sarmala hepsini kalbinin kıvrımlarına...
ve uyan herkesin gün gördüğü
devran sürdüğü bu saltanata...

(boğazımda düğümlendim...)