Vakit Aşk Vakti

sarıldılar...
gözlerinde puslu aşk parıltısı
koyu kahve
üryandılar...
yangındı bedenleri
bir ses,
bir ışık,
bir günah
belki
öldüresiye bir tutku
üç beş nöbetlerinde gece vakti
sarıldılar...
zil zurna sarhoş
uzadı sessizlik
dudaklarında gökkuşağı renkleri
hareli...





adam !
sessiz ve düşünceli
sanki karda yürür gibi ayak izleri
sekerek geçerken hayatın içinden
yüreğinde yalnızlığın ezikliği...
"inan ben bu değilim "diyor
ikna etmeye çalışıyor sevdiğini...





kadın !
özge bir sevda sunan kış güneşi,
sorsan dünya avuçlarında
pembe renkli
"bütün cemreler düşsün " diyor
dinle sukutu
özle beni...
bekle beni...




bir tutam heyecan oluyor ayışığı,
kesiliyor nefesleri
aynalarsa aksini söylüyor
yürekler firari...
yıldızları saçına takıyor kadının adam
yanıyor elleri...
ki,
binlerce kerem bakıyor gözlerinden
vakit
aşk vakti...




ve sarıldılar...
alacaya boyandı oda
birinin adı silindi kayıtlardan
birinin gözü yolda...