Var/oluşum

.
Ser
Zen
İşim nokta
Cümle başlangıcında...

İlk evrem
Cehennem,
Sıkışmış kenetli her zerrem...

Sıkılıyorum,
Daralıyorum,
Bunalıyorum...

Sayımsızım,
Yalnızlığın en büyüğü
Mahşer,
Dokunamam kendime.
Eğim,
Büküm,
Kıvranış,
İnleyiş,
İç çekişim
Akıl bozar...


İşgalci devrem
Tetik!
Çökmüşüm yüreğime,
Nefesim yangın,
Öfkem şahlanışta
Yayıldım ansız, zamansız...

Işık, enerji
Parça, tane, dalga
Yayıldım her yana
Yana yakıla.

Hızım düş,
Soluğum engin,
Kendimden gelir
Kendime giderim;
Sonsuz ,
Derin
Kederim
Etsem etsem en çok
Kendim ederim...

Üç yüz bin yıllık yoldan geldim
Yoruldum, duruldum
Küllendikçe öfkem
Soğudum, soludum
İç çekerim
Yasasız yasam
Eskizsiz
Madde!
Halden hale
Katı,
Sıvı,
Gaz,
Plazma.
Nötron, proton, çekirdek;
İyi, kötü ve tarafsız.
Yük yüklendim kahır ve sabır;
Kenetlendi zerrelerim
Galaksiler kustum toz, duman, ateş, fırtına...

Ciğerimden tükürdüm yüküm
Döner kozmik ışımaların koynunda doğumlarım
Sancırım, bulanırım;
Işık ışık karanlığa kusarım,
Alev alev soğukluğu yakarım,
Kendime doğar,
Kendimi doğrarım...

Kahkahalarım ağlayışlarım sağır,
Kör!
Ne çığır/ışıma yanıt
Ne de bir göz seyrime;
Çıldırmışım döne döne,
Savrulur giderim her yöne
İçimde galaksiler kükrer sallanır, yanar, kavrulur
Yorulur, durulur...

Kükredikçe nova,
Sarsılıp koptukça dehşet
Yorgun ,durgun gezegen
Fışkırır damarımdan
Atar-toplar
Katar katar izotoplar...

Nicesinden
Milyar,
Akla zarar
Sığdım üç boyut...

Z/aman
S/ayan beyan yok...

En, boy, genişlik;
Uzaya uzaya yokluğa
Mekan koydum varlığımı,
Ussuz bucaksız
Dev/asayım.
Yayılırım yalnızlık yayılır,
Düzele, bozula
Kah ateş topu, kah buzula...

Yıldızlar büyüttüm karanlığın koynunda
Öldükçe kendine çöküp
Saldırır etrafa;
Kara deli k/alp,
Anka misali külünden doğmaya...

Dokuz milyar yıllık hız ve ihtilal,
Sonsuz ihtimal;
Var, vara,
Kavga, kargaşa,
Bağıra, çağıra,
Duyan yok...
Bağrımda savrulur zaman çer çöp
Kuyruklu yıldız, meteor...
Yolum milyar ışık yılı...

/Zaman kurgusuna çatma vaktidir/

Galaksilerimin bağrında
Trilyon güneş,
Soğudu parçalarım güneşlerimden kopup;
Bir birine çala, çarpa
Yörüngelerinde fır dönerek,
Felek
Çark,
Pervane...

Bilincimin yansıması
Suya dokundukça...
Ateş
Keş...

Zincirledim hayatı hücre hücre zindana
Zaman başlar,
Mekan döşer
Uzay fersah fersah işgalime tanık,
Boyun eğer
Madde yaşama,
Yaşam, amacına çevrilir
Bilincimin algısında.
Etki tepki denklemi
Ve başlar akla devri
Kavram
Kav
Ram
Varlığım.

Ser
Zen
İşim ölüm yaşam arası
Cümle varlığım.
...
..
.

Yağmurlar yağdım binlerce yıl gök gözümden
Ateşe akıttım yaşlarımı,
Devran döngüsünde verdim kavgamı,
Soğuttum toprağı...
Demir dağlar çaldım göklerden
Pas soluttum ciğerime
Ve su
Ve ateş
Benden doğma iki eş,
İki düşman, iki kardeş
Bölüştüler saltanatı
Kıtalara bölüp sundular hayatı;
Var oluş kavgasıdır su ile ateşin...

Ser
Zen
İşidir işçiliği
Çırağı ustasına usta,
Zaman yokluğunda
Neydi birbirinden gelip geçen?


/Kısır kısrak tay doğurur
Yakamozunda ay boğulur
Ok hedef şaşıp yay vurur
Savrulur güneş kendi ölümüne
Öfkeyle yeniden yüreğinden doğrulur
Kendine kendini doğurur/

Göz benim, söz benim,
Mizan benim!
Bu yazıyı k/alem/siz
Yazıp çizen
Dilsiz, sazsız
Ve arsız
Dü/zen bozan O/zan benim!
Sığar noktaya
Sığmaz akıla
Ser
Zen
İşim...

Ya ateş
Ya su
Ya hayat
Değil/sen nesin?

Kuantum büktüm,
Dalga, tane yüktüm,
Kalıpsız döktüm,
Kendimden ürktüm;



/Sonsuz dediğin yokluk,
Her var kendi sınırlarında,
Varlığıyla kendini kanıtlar,
Varlığını fark ettikçe yalnızlığında yanar
Yeniden başa sar;
Anlam anlam hayat sığar
Her var
D/evrede N/eden A/şikar
Akıl anlar
Bil/im denkleminde.../


Ya can! Ya can!
Ya cansın!
Ben/sen
Zaman mekan
Biziz birbirimizden gelip geçen
Bu bitimsiz döngüde...