Varsayım

Sen gökte ararken,yerde yitirdiğim sevdam
Sen ellerimin arasından yüreğimin kafesinden
Uçup giden kuş

Biraz da sen istedin özgürlüğü
Yani başka sevdaların zirvesinde kanat çırpmayı
Biraz da ben merak ettim
Yokluğunun vereceği o dayanılmaz acıyı
Bu yuzden giderken bakmadım ardından
Zaten saman alevi gibi yanıp söndü bir şeyler
Ama yetti bir kıvılcım içimi tutuşturmaya
İnatçılar ağlamaz derlerse de inanma
Hangi insan ağlamaz kaybedince kalemini
Kaybetmekse benim gibi kişilerin kaderi

Açık bıraktım kapısını kafesinin
Belki bir gun bıkarsın daldan dala konmaktan
Ve belki vazgeçerim bende
Bir kuş için ömür harcamaktan
Kürkçü dükkanı tilki için, gelir mi bilmem
Ama benzemesin senin dönüşün bir tilkiye
Kendi kafesime mahkum etme beni

Benim için varken gel
Varsayımken değil