Ve Aşk Insanlığı Zehirliyor

Zaman
Karanlıklar içinde kayboluyor
Kimsenin yüzü gözükmüyor
İfadeler acımasız
İnsanlar unutuluyor
Tarihler ezip geçiyor tüm anıları
Hiçbir şey kalmıyor geriye
Bir yılan gibi zehirliyor tüm insanlığı aşk
Ne dostluk kalıyor geriye ne de benlik
Empati hastalığına tutulmuş yaşayanlar
Uzak yoldan gelmiş sevgi
Kimseyi tanıyamıyor
Bencillik kalkıp yer veriyor selamlayarak
Aniden kıskançlık beliriyor kapıda
Korkutucu gözlerle sevgiyi süzüyor
Ama sevgi o kadar iyimser ki
Haberi bile olmuyor bu durumdan
Kıskançlık elindeki öfkeyi bir anda savuruyor sevgiye
Ortalık alevleniyor birden,
Siyah dumanlar çıkıyor
Yangını söndürmeye gelen sessizlik
Olay mahalinde sevginin dağılmış bedeniyle karşılaşıyor
Zanlı kıskançlık hiçbir şeyden haberi yokmuşcasına
Bir çığlık tutturuyor
Görenler bu haline inanıyor
Ve onu yeni doğmuş olan sevgiye sarıyorlar
Kıskançlık nerede bir sevgi görse kıskançlığından kuduruyor adeta
Ansızın sevginin bu şefkatli dokunuşundan ürperiyor bedeni
İçinde bir güneş doğuyor tüm güzelliğiyle...
Sevginin yine galip olacağından habersiz uykuya dalıyor...
...