Ve Sobe

üşüdüm
güneşi göremeyen bir gündöndüyüm tarlada
kırık bir tambur namesine sakladım düşlerimi
iki çeker bir faytonun sağ atıydım
eşgalim solundan yaralı yüküm ağır
tek kaldım şimdi dizginlerin ucunda...

uçsuz bir köy yolu kadar tenha ocağım
menzilsiz bir kurşun bacaklarım, sarhoş
eşli bir oyunda eşsizim gayrı
dizleri yaralı bir çocuk oyuncaklarım...

imgelerim tekil artık
aslını tekrarda kelimelerim
öğretmensiz okulda talebeyim
kendini suya vurmuş rotası kayıp bir gemi
aydınlığımı kaybetmişim
ateşi sönmüş bir mum gibi ruhum
içim ruhunu tuzlara bulamış bir serseri
nasılda zor yarabbi
bir şairin
sudan çıkmış balık hali...


şimdi hangi şairin intiharını çalsam acaba?
hangi ölüm odasına tünese bedenim
lirik bir dokunuş olmalı bak bıçak!
yok yok giderayak kana değmesin elim
kendi infialine bulaşmış olsada kendim
sağlam bir (b)ağ(l)aca bağlamalı kendini
adam gibi olmalı olursa yani
misal;
''ve'' bağlacının ardına saklanmış olsun mesela son sözüm!
altımdaki sehpaya tekmeden evveli
hani oyun ya sözde!
yanınada bir eş kelime!
mesela;
''sobe''!

askı izi;
ip(in)ucu bir yerlere götürmeli görenleri
uyuyan şehrin uyumayan bir_iki de şahidi olmalı
en muhtemeli hayat kadınları saatleri
mesela kör karanlık bir gece münhali
son sözümde alim ve şuh bir final replik!
bir işaret olmalı çözülecek bir giz
hızlı ve yakışıksız yaşamına yakışır derecede esrarengiz
şüpheler otopsi odasında tecavüze maruzken
şüpheliler aynaların tacizine suspus sessiz!
sana değil!
sözüm/ona sen üzerine alınma!


sözümona şair_i oyun ya !
tek kişilik dram/a
son perde
b/ölüm bir!...

ve
satırlardan dökülen mavi(harf)lerim örtmeli üzerimi
cepsiz beyaz bez niyetine...
özgün olmalı bu oyun birde
ve de temiz!
bulaşmamalı
bir başka intiharın intihal ihtimalinin lekesi
kefenime!



aradıklarım, bulamadıklarım!
artık oynamıyorum
alın oynayamayacaklarımı geriye!
tüm kalanlarım da sizleredir
oyun mu?
ne farkeder?
ha saklambaç ha körebe!


sözüm/ona oyun ya hani!
işte o oyun bitti !
yakaladım sizi!

ve sobe!...