Vefasız

Çektirdiğin yeter dokunma gayrı
Gönül köşküm harap vurma vefasız.
Dilin pençesinden ruh beden ayrı
Duygusal varlığım kurma vefasız.

Mertlik libasımdır çakallık bilmem
Yürekler yakarak sinsice gülmem
Yolun açık olsun oyuna gelmem
Süslü söz sarf edip durma vefasız.

Serpildin meydana gözün havada
Akarsu birikmez delik kovada
İnsan huzur bulur sıcak yuvada
Senden hayır gelmez yorma vefasız.

Suyla söndürülmez yürek ateşi
Ezmeden can vermez yılanın başı
Bellekten silemem vurduğun taşı
Merhem kabul etmez sorma vefasız.

OZANMERDAN kanar açıksa yara
Bal vermez her çiçek dengini ara
Gözyaşım söndürür yansa da şura
Kalp evim mühürlü varma vefasız