Vurul Emri Geldi Bu Cenkte

Akıttığım tuzlu zamanlardan
Devirdiğim cam saatlere
Kum taşıyor yengeçler,, akrep sırtlarında...

Yel kovan fedailer tetikte...
mevzilenir göz çukurlarına

Ne zaman ayrılık taarruzundan
esamen esse,
şehit düşer kovuculardan,, sıradaki...
Her gün yirmidört şahit gömülür
sahilsiz kum saatlerime...

Gönlümün sultanına sorulsun, razı mıdır?
yitirilen onca vaktin şahsiyetlerine...
Çıkıp gelse oysa ki!
kurtulacak esaretinden
koca ömrün dakik fedaileri
çıkacak ömre denk kum adedinde
yüreğinden boğumlu fanus zindanından...

Vurul emri geldi bu cenkte
ne zaman baksa o güzel,
düzinesi saplanır yüreğe
evcil olmayan hardan fişekler...
Ortalık duman körlüğü...
Ortalık barut meşalesi, gün sanılan...!

çocukluk masallarından öğrenilmiş
cesaretin deliliğe varılabilirliği...
Öyle hemen pes etmek yakışmaz
Rüku-da dahi ölünmez
hele,, sevdalanmışken bu türlü...!
Ölüm bak git!!!
Gönül güneşimize kar yağdırma
Köküne yağmur değmez ağaçların
Ağlatma bulutlarımızı hiç yere
Kıtlık olsa da toprağımızda
Sevda susuzluğumuzu gidermez
ahiri tufan vaadin...

Bu savaş, kendimle-benim savaşı
ölen de,
öldüren de aynı mevzide...
Ölüm, karışma, önce gidene
giden de,
kalan da aynı menzilde...

bu ne yaman zaman
Birinci sevda harbim bitmedi
yine...
Gah, karar olur son düşenim
Gah, sevda ganimetim paylanır.
Kurşuni piyadeler cenk eder,
beyaz ovalarda...
Gah, şiir olur bir zaferim
Gah, şair olur sürgünlenirim


Nisan 2014

...Şiir Mühendisi