Vurulan Ben Oldum

Kalktım yatağımdan aldım tüfeği
Beni bekler zalim dağ dikmenliği
Vuracaktım tavşan ile kekliği
Vurulan ben oldum tavşan nerede

Anam yemek yaptı bana rafadan
Bu kadarcık ömür vermiş yaradan
Tavşan yerini öğrendim babadan
Vurulan ben oldum tavşan nerede

Tüfek kaydı kasığımda patladı
Can damarım saçmalardan çatladı
Arkadaş yanımda taş oldu kaldı
Vurulan ben oldum tavşan nerede

Acı haber köyümüze ulaştı
Anam babam gardaşlarım ağlaştı
Çakal kurtlar etrafımda dolaştı
Vurulan ben oldum tavşan nerede

Nefesim tükendi bitti acılar
Cenazemi keşfe geldi savcılar
Sala yatırdılar salda gıcılar
Vurulan ben oldum tavşan nerede

Uzattılar cenazemi bir sala
Yaram acır gardaş değmesin dala
Tek meşe önünde düşüldü yola
Vurulan ben oldum tavşan nerede

Gelmişti pusulam adım Hüseyin
Ben gittim gardaş siz ava gitmeyin
Tavşan,keklik nede dostu üzmeyin
Vurulan ben oldum tavşan nerede

Feryatlarla yıkanıyor cenazem
Yağlı saçmalar benim oldu mezem
Ömrüm bitti gayri bende gülmezem
Vurulan ben oldum tavşan nerede

İrfan çocukken şahit olaylara
Şimdi bile yanıyor Bayraktara
İhtiyacı var onun dualara
Bir yiğit vuruldu tavşan nerede

06/04/2002


1972 yılında pusulası gelmişken ava gidip bir kaza sonucu kendini avda vuran Rahmetli Hüseyin Bayraktar'ın anısına yazılmıştır.