Ya Sen Öleceksin Şimdi ,ya İçinde Sakladığın

Yıldızlar gündüz de parlar
Görmez misin?
Hepsinde bin özlem, figan var
Duymaz mısın?

" Ya o, sessizliğine doluşan çığlıklar,
Kaç Ateş böceği aydınlığı uzağındalar? "

Söyle!
Kaç buse topladın giderken
Ve ne kadarını bırakacaksın ardında
Yürek dediğin o izbe siperin
Hangi yanı yaşama meftun?

Düşün ki;
?Mutluluğu resmedemedim ben "demişken
Abidin DİNO;
Tuvaline düşürüp
Kurak iklimlerden, çekip çıkardığı ağaca
İliştirir de aşkın asil yüzünü
Tomurcukları bir darbeyle nasıl patlatır

Diyeceğim o ki;
Ümit Yaşar OĞUZCAN tarifiyle:
?Musıki halinde geçen zamanlarında?
Sevişirken aşkın en yalın sen hali
Örselenmiş hüznünün ederi
Kaç kırattır?

İndir yelkenlerini
Yanaş huşu içinde Kandilliye,
Küreklerini topla, bir yere varmayacak
Ya da, nereye varacağı muallak maviden
Rotasını sen çizebilirsen kıymetli yolculuk

Yoksa
Orhan VELİ'nin dediği gibi
?Kendimizin icat ettiği hüzünler?
Her yalnızlık iklimi pespaye, savruk

Epeyce yaklaş, duy
Hayat anladığınca yaşatır kendini

Ya, o içinde sakladığın?

Fikret MUALLA'yı anla biraz
Karanlık kaldırımların sessiz kelepçelerinden
kurtarmanı bekleyen bir çocuk var
Hiç görmesen de tanıdığın
Şaşırma!
Koş, kucakla
Çünkü
O'nu sen yarattın

Geç değil henüz
Henüz; erken
Hatırla!
*Bir gün ver bana Tanrım
Ta çocukluğumdan kalmış*
Diyor ya; Ziya Osman SABA

Anla!
Zaman acımasızdır
Kimse seni, senin kadar üzemez
Karar ver!
Ya, sen öleceksin şimdi
Ya , içinde sakladığın...

İstanbul/07