Ya Suya Ya ışığa

Aşk tertemiz bir duygudur, insanın kalbinde,
Dupduru suya benzer çocukken.
Bazan, bebeklerini severken, kız çocukları,
Bazan resimleri seyrederken oğlanlar,
Doğar şuursuzca onların kalbinde.

Su bulanır, veya dalgalanır gençlikte,
Kah masmavi bir deniz, dupduru,
Ya da billur gibi çağlayan, coşmuş.
Ilık ılık dalgalar doluyor kalbe,
Dudaklar gül yaprağı gibi açılıyor,
Kenetlenmiş sanki birbirine,
Ter içinde kalmış, iki körpe el.
Gezer, koşar, konuşur, bakışır ve sevişirler.

Aşk öyle bir duygudur ki, ışığa benzer,
Bir ampul gibi yanar ölüme dek,
Bazen bir mum gibi, fersizce yanar,
Sonra erir, yavaş yavaş ve söner.
Eğer kimse yakmazsa yeniden bir mum,
Artık sular bulanmıştır bir kere, durulmaz,
Nede olsa bir kül kalır, yanık kalplerde.

İnsan isterse yeniden sever, sevdikçe,
Eğer dünya dönmeye devam ederse,
Ya da hiç, ölüm olmayıverse,
Olmayıverse.

23.02.1975.Çengelköy