Yalan Dünya

Dün sabah yatağımdan sela ile uyandım
Okununca künyesi ta yüreğimden yandım

Mahallemizden giden bizim hayri amcaydı
Uzaktan hemşerimiz kendi Yozgatlıyıdı

Gündüzleri ortada pek fazla görünmezdi
Sabah erken iş için tersaneye giderdi

Geçen Cuma çıkışı parkın orda rastladım
Saygı duyardım ona uzun uzun lafladım

Dedim hayırdır amca sen işten hiç kalmazdın
Dedi şükürler olsu emekliye ayrıldım

Dedim çok çok sevindim haydi gözüne aydın
Dedi emekli paramı henüz daha almadım

Ufak tefek biriydi ama dürüst adamdı
Bılerek sofrasına haram lokma koymazdı

Hanımını geçen yıl kanser aldı elinden
Kahrolup yıkılmıştı sarsılmıştı derinden

Hasretlik zor da olsa elbet dayanmalıydı
Çünkü geride kalan bir oğlan bir kız vardı

Üç ay önce biriyle nişanlamıştı kızı
Oğlunu hiç sormayın tam bu çağın haylazı

Derinden bir ah çekti başladı anlatmaya
Bana hemşerim dedi hasretiz bahçe bağa

Öyle özlüyordu ki köyündeki yerleri
Hala unutmamıştı geçen eski günleri

Gideceğim diyordu şu düğünü yapınca
Gözleri doluyordu sılasını anınca

Elbette gidecekti kim bilir ki nereye
Bağlıydı ayağından bağlıydı cendereye

Ama olmadı işte olmadı Hayri amca
Azrail denen mel un kapıya dayanınca

Yarım kalmıştı işte dünyadaki işleri
Kaybolmuştu yüzünden o derin gülüşleri

Şimdi kim yapacaktı kızının düğününü
O silmişti yüzünden şen şakrak gülüşünü

Kendisi için değil onlar için yaşardı
Yüzünü solgun görse gizli gizli ağlardı

Yıllar yılı didinip uğraştı durdu garip
Kızının düğününü görmek olmadı nasip

Ölüm Alalhın emrı kaçınılmaz kaderdi
Beni üzen köyüne son defa gidemedi

Mekanın cennet olsun Allah rahmet eylesin
İşte yaşamak buydu dünya yalan neylersin

Bazen unutuyoruz gideceğimiz yeri
Ne kadar unutsakta hepimizin kaderi

Hırsa öfkeye kine yer vermeyin gönülde
Sonsuzluğa giderken bir şey kalmaz ki elde

20,,05,,2009