Yalnızlık Kazanı
Kâh ben sen oldum
Kâh sen ben oldun
Ama nedense
B İ Z
Olamadık hiç...
Gelgitlerin gölgesinde
Örselendi hep hayallerimiz
Olmazlara uzanıp her seferinde
Boşluğa dokundu ellerimiz
Dolunaya aldanıp her gece
Boğazın serin sularına uzandık
İnci gerdanlığın gölgesinde
Gerçek aşkı buluruz sandık
Gelip geçen gemilere yükledik
İçimizi ezen ne varsa hislerden
Martıları esir edip söyledik
Söyleyemediğimiz ne varsa sözlerden
Kırılgan mevsimlerden geçtik
Baharı yaşamadan erdik hazana
Aşkı bulmak için nelerden geçtik
Düştük yine yalnızlık denen kazana
30082009
eyvallah ... ben kaçar öpüldün gülüm👧
😊 elde olmayan sebepler işte... İkiniz de sağolun, unutulmamak ne güzelmiş...
Meğer düştüğüm yalnızlık kazanı değil Dostluk ağacının gölgesiymiş...
saadet geldi hoşgeldi diyelim mi tekrardan👑
Mehtaplı çok gecemiz oldu Kibele'mle Mehtaba çıkıp ayaz vurdu içimizi Ah be Gökçe Mutluluk sensizliği Nasıl yedirdik içimize bilemezsin..............
ben Adagio oldum Kibelem hep yorgundu şiirden sen yoktun diye soldum şiirden Kibelem taşıdı bayrağını dostluğumuzun.......
Vaktin çok galiba ! Sıfır kilometreden başladınsa !!!!!!!!!!!!