Yalnızsın

Semaya ulaşabildiğin kadar
Yağmuru hissedebildiğin kadar
Güneşini görebildiğin kadar
Bulutların gönlü gibi yalnızsın

Geçtiğin sokaklarda nüshalar var
Karanlığa boğulmuş acılar var
Edebinle yoğrulmuş sancılar var
Sensizliğin gönlü gibi yalnızsın

Ufkumun çizgileri sürekli dar
Seni görememek nereye kadar
Dağların seyrine varana kadar
Uzakların gönlü gibi yalnızsın

Sonbahardan sonra gelecek bahar
Yaprağın düşmesiyle gönlüm solar
Açan çiçeklerde her daim sen var
Mevsimlerin gönlü gibi yalnızsın

Kalbim her an da sevgiliyi arar
Geçen günlerin hatırını sorar
Gözlerindeki manaya hasretkâr
Vuslatın gönlü gibi yalnızsın..