Yamalı Şiir Bohçası

Hanım;
Betimlerim var,
Hece süsleyen yetimlerim var,

Zaman tütsüsüne yakalanmış bu el
Titrek nazları düşüyor kaleme
Say ki uzun soluklu bu yol
Gölgelere can olan duygu
Türbülans sevişmeler
Katmerli bu şiir
İlaç gelir
Hüzne...

Aynasız!
Göz ucuyla aşk
Katrana bulanan izler
Davudi bir sesin yanıkları
Bir cüce sürüklüyor saltanatı
Yamalı bohçasından düşüyor şiir

Çarmıhta kan tüküren turnalar
Ölüm kuşluk vakti inermiş
Bizi vurmak kurtuluş mu?
Habil kini bu düğüne
Kızıl saçlı Afrodit
Şiir nazlarıyla
Dile düşer
Teni...

Ağıt!
Anadolu kadın
Höllüğe sarılan ninni
Sözler sitemli izlerde
Çuha çiçeği işler gergef
Şiir aralığında bazlama kokar
Süt kesiği taze olgun memeler

Tutarsa elin yiğidim titremeden
Göğsüme hançer bakışlarından
Silinse de saçlarımın gölgesi
Yine gireceğim düşlerine
Hançer kaplı yüreğim
Şiir kesecek ellerim
Olgun dallarından
Sana dair heceler
Düşüreceğim
Bohçana...

Bitti;
Zürriyetsiz kelimeler

Sürüklemek var içi emek dolu bohçayı olgunlaşınca açılacak
Neden şairler öldükten sonra paha biçilemez olur anlamam

23.02.2011