Yandı Sularım Hali Perişanım

hangi kadın dokundu dudak kıvrımlarına
hangi gözlerde unuttun ki sesini
böyle hali perişanlık doluyor
çehiz içi neftalin kokularıma?

sargısını açtığım yaralarımdan
hâlâ durmayan kanlar akıyor avuçlarıma
Dersim gözlerime küskün bir akşamı vuruyor
dağılıyor düşlerimin pâreleri yalın kalışlarımla
boğuluyor dalga sesinde hayallerimin kalp atışları.
nihavent bir makamdan söylüyor hüznümün eylülü
ve hüzzam bir aşkla çalıyor Elâzığ
o çok sevdiğim sesini.

keyfi kaçmış bir sarhoş gibi
saklanacak yer arıyor kalbim
annemin dizinin dibiyken yeri.

sen şimdi her mevsim aşk mı arıyorsun
kaç kadının kulağında sesin çınlıyor?
aşkı dikişsiz bir giysiye hapsedip
her tutkuyu bir heyecanın koynunda mı saklıyorsun
sonra tutkuların sözüne kanıp
her kadında kalbini mi sınıyorsun
bilmiyorum...

ben belki onlarcasından biri oluyorum
ruhumu sende unutarak susuyor
ve her kadının gözlerinde seni arıyorum
binlerce göz arasından seçilmiyor gözlerin
ben bu yüzden aynalarımdan vazgeçemiyorum
sonra bir daha sulara dalıyor
seni Dersim tadında
dalga sesli bir akşamda
ve gülü dikenine küsmeyen bir toprakta seviyorum.

ah gözümün ferine tüneyen sevigilim
ne yaparsan yap,unutmuyor seni başına buyruk kalbim!

ne nârında şehirleri yakıyor
ne şimâlinde şiirleri üşütüyorum
küsmüyorum ben sana
sadece seviyorum
onca kahreden sözlere rağmen
seviyorum seni hep yeniden



20 eylül

(kalır yalın başına bir şiir boşluğunda içimin ...)