Yanlızlık...

kapandı kapılar, pencereler.
sözcükler yarım kaldı,
düğümlendi boğazda.
tek yumruk oldu yüreğim
senden yana çarparken yanlızlıkla sevgili oldum artık
ihanet etmeyen paylaşılamayan sevgilimle
akşamları geceleri,gündüzleri şafak batarken yanımda
sen giderken izlemiş sessizce bizi
yine yanımdaymış yanlızlık
kimse anlam veremez ona
alıştırır kendini zamana ve sana
ne kızar ban ne terk eder
bir tek sen geldiğinde gider...

şimdi gelme ''mechul kişi''
yanlızlığımla tek başına bırak bizi
beni bırakıp gittiğin gün arkana bakmamıştın ya giderken hani
şimdi sakın uğrama yanıma
bi liman değilim artık ben
bir sevgi kucağı değilim
sen sevgi fukarası yanlızlığın bile yanına uğramadığı şerefsizin birisin
aynı zamanda yalancının,kelimelerle ifade edilemeyen
sessizlikte gizlenen bir nefretin eşiğindesin....