Yaren Bulunmaz
Boşlukta gezersen divane gibi
Hakkın selamını veren bulunmaz
Dal budak salmazsan kuru ağaç gibi
Haksızlığa uğra gören bulunmaz
Avareye yetmez tez geçer sene
Beladan kurtulmaz işleyen çene
Hatır için girmez kimse bahçene
Ormana dönüşür deren bulunmaz
Mantık onaylamaz dil yalan derse
Kul günah işlemez gerçeğe erse
Bir ömür sevdiğin yarda giderse
Saçının zülfünü ören bulunmaz
Suçlarlar arkandan yürüsen önden
Bellek bilgi toplar sorgular dünden
El ayakdan düşsen kaçarlar senden
Yarana bir merhem süren bulunmaz
İyilikden bilmez şartlanmış körler
Bir toplum içinde lafla öderler
Bir kenarda ölsen çekip giderler
Mezarın üstünü küren bulunmaz
MERDANI ağlatır acı gerçekler
Acımasız yaşam sayfalar ekler
Gönül yollarını boşuna bekler
Şu yalan dünyada yaren bulunmaz
Gezdiğim dikenli aşk yolarında Elimden bir kırık saz geldi geçti Kara talihimden yine bu yılda Baharı görmeden yaz geldi geçti
Adını andıkça titrerim hâlâ Var mı benim gibi aşka müptela Muhabbet denilen püsküllü bela Sanmayın başımdan az geldi geçti
niyedir bilmem aklıma bu şarkı geldi hocam güzel şiiriniz KUTLU/YORUM👍👍👍👍