Yaren_i Kelam Dil Beşiği

Anımsa!!



Sırtımda tufanların
Saf tutmuş kasırgalara
Sen elinden tutmuştun gözyaşlarımın
Bırakır gibi hani
Sükûtun devrik zelzelesinde
Boy verirdi gözyaşlarıma senli fidanlar...





Bekle!



Durakaldığın yerde kök saldı bakışlarım
Mürid oldu yüreğim
Kızgın çöllerin susuz ceylanları gibi
Kuruyorken dudağım
Hasret sancaklarımda beyaz bayrak salındı özleme Dair...






Susma!



Sakin ve mütebessim haldedir öykünmelerim
Dualarım şahin çırpınışında
Kumları dümdüz göz kıyılarımın
Sana eşlik edecek ,saf tutan dizelerim
Kımılda dokun bana...





Konuş!!



Sesinin ayarı düşmeden
Küçük harflerle büyük cümleler kur
Durgunluğum dalgalara gerilsin
Yayından çıksın nezih türküler
Ses ver yareni kelamından
Dil beşiğine
Salınsın muamma seherlerime...







Bakma!



Gör ki
Gördüğün yerde gelincik
Dörtnala şimşek kırmızı
Göz hapsimde dolanışların
Al işte bir çiçek ayaklanıyor kasımpatı albenisinde...
Aldan/ma...






Duy!


Gözyaşlarımın küpesi düştü ayak dibinde
İncisi kayıp toprağında seslerimin
Kıblesi deniz ötesinde kaldı seccademin
Gözü kara mısralar içimden ahları boşaltmakta
Duy ki hangimiz günahkar değiliz tecellisi meftun kara sayfalardan
Hangimiz ak ?
Hangimiz kara??
Hangimiz yaren???
Hangimiz yalan????__




Anla!!


Talan olmuş yazmamdaki oyalar
Kırlangıç seferinde bendeki yaslar
Emziriyor göğsünden kan kırmızı şafak umutlarımı
Doldukça doldu gök kervan beşiği yoktan
Ahdim olsun ey kays!! zulmün beni tırmalarken
Ahım cürümünü aşar.