Yaşadikça Anlarsin

Yalan dünya güldürmez oyalar yaşam boyu
Sonbahara girince solduğunu anlarsın
Teklemeye başlarsın çekilir damar suyu
El ayaktan düşünce dolduğunu anlarsın

Tutuşmadan kor olur odun içten yanınca
Garip bir hüzün çöker gençliğini anınca
Yaş dökerek bir dostun tabutun sırtlanınca
Herkes gibi ölümlü olduğunu anlarsın

Vicdanının sesini sorgula kuldan önce
Edindiğin mirasın faydası var mı sence
Makberine sokulup tahtayla örtülünce
Sadık dostun bağrında kaldığını anlarsın

Amel sayfan güçlenir bir yara sardığında
Yürek kiri pak olur sevgiyle kardığında
Gönül ehli meclise izzetle vardığında
Bir deryanın içine daldığını anlarsın

Yerinde sayarsın hep bağlı kalırsan dünde
Aydınlık lütuf sana şafaktan doğan günde
Alın teri dökerek sofrana serdiğinde
Mutluluğun tadını aldığını anlarsın

OZANMERDAN gülersin efkardan geri dönsen
Teneşir paklar derler sevda dalına binsen
Boş geçirmen yaşamı derince bir düşünsen
Ömürden her dakika çaldığını anlarsın