Yaşamak

Yaşamak...

Bazen acı, bazen tatlı anılarla yaşamak.

Bazen bir çocuk gibi mutlu,

Bazen de hiçbir umudu kalmayan bir insan gibi ölümü düşünerek,

Denizdeki dalgalar gibi her defasında kıyıya vurarak yaşamak.

Bazen rüzgârın savurduğu ve nereye sürükleneceğini bilmeyen bir yaprak gibi yaşamak.

Yaşamak, bazen küçük bir bebek gibi yardıma muhtaç olarak,

Bazen bir ağaç gibi ömrünün sonbaharında yapraklarını dökerek,

Bazen de rüzgâr her estiğinde ürperen bir kuş gibi çaresizce yaşamak.

Yaşamak...

Ömür denilen bu yolda nelerle karşılaşacağımızı bilmeden yaşamak.

Her şeye rağmen yılmadan, usanmadan ve dimdik yaşamak...

Güzel olan, yaşamı değerli kılanda bu değil midir zaten.

Her şeye rağmen yaşamak...