Yaşlı Çocuk

Günüme yüreği üşümüş
Aşıma ruhu çökmüş
Geceme ümitsizliği dökülmüş
On yaşında bir teyze gördüm bu sabah!!

Uykusuz ve bitap düşmüş masallar anlattı bana...

Dinledim....

Bir çöp yığınından
Sofraya getirilebilecekleri...
İçimi yarım kalmış kutudan
Susuzluğun giderilebilmişliği...
Harfleri çamura bulanmış bir gazeteden
Zıbınların oluşabileceğini...

O anlattı
Ben sustum...
O sustu
Ben baktım...

Aynı birçoğumuzun bakıpta görmemişlikten gelmemiz gibi...

Baktım...

Görmek istemedim yaşadıklarını
Görmek istemedim görmezlikten gelindiğini
Görmek istemedim bu hale getirilmişliğinin nedenini...

Kirpiklerinde yaktığı kibritler
Körpe ellerinde ölen ömürsüz çizgiler
Bedeninde oyunlarda değil ama
Sokakların karanlığından kalma hediyeler...

Utandım evimden...
Utandım yediğimden...
Utandım giydiğimden...

Baktım...
Birçoğunun maskesine rağmen bakamadığı
Çıplak gözbebeklerimle bakışına daldım!

Getiremedim...

Bu on yaşındaki teyzeye
Çocukluğunu geri getiremedim...

Kayboldum...

Ardından döleşi düşmeden
"Bakamayız buna" haykırışlarını duydum
Bir yanda anasının suskunluğu
Bir yanda koparılmışlığının çığlığı
Sağır oldum....

Etrafında irili ufaklı
Sarılı siyahlı yazgısı kopyalanmış bebekler
Soğuk ranzalar
Hayal kurmak için baktıkları
"Benimde ailem olacak mı" ümitli
Pencerelerde mazgallar!!

Utandı dudaklarım bilmişliğimden...

Bir kolyeden düşen inciler gibi
Kaldırımlarda un ufak oldu öğrendiklerim...

Hiç mi bir papatya yeşermez
Hiç mi bir kardelen boy vermez

Hani çok görmüşlüğün
Çok bilmişliğin
Zamana yetişememişliğin
Omuzlardaki yükü taşıyamamışlığın var ya hani?

Gel gör!
Kış ayazında
Geceye bürünmüş lambalar altında
Güneşsiz menekşe olmayı...

....

Senin açık gözlerinle görmeyip
Onun kör gözleriyle içine daldığı hayatı yaşamayı...

....

Ben yaşayamadım!
O daldığım çocuk gözlerinden çıktığımda
Artık çok yaşlıydım....

....