Yeter ki Söz Ver

Yeter ki söz ver düşüme gireceğine,
En derin uykuya dalarım.
Tarak olur parmaklarım sevginle
El sürerek saçlarını tararım.

Rüyamı söylemem hiç kimseye,
Kendimden bile saklarım.
İpliği çürümüş yüreğime,
Sen istesen kirpiklerini takarım.

Ömrümü sana adadım yâr diye.
Zehrini bal şerbeti sanırım.
Vuslatı ertelesen de mahşere,
Ermiş misali bekler, dayanırım.

Ruhum ruhunla birleşir, yanarım !..