Yıldız Benim

gece de susuyor... ay parlıyor, utangaç uykum, yıldızlara karışıyor yıldızlar, dağ yollarını aşıyor kendi ağırlığını taşıyan kağnıyım yorgun

o nasıl söz ..insan şiiri okurken neden olmasın diyo o ( help ) durumu ..

sizler yani siz düşünceli dostlar için var degilmiyiz.........

samimiyetsiz buluyorum geceyi, yıldızları savunmasızlığımı, görüyorlar yardım etmiyorlar kızıyorum............

emeginize dost yüreginize saglık..güsel bir çalışma..

saygım ve hürmetimle..

şimdi, kağıt kalem alsam temize çeksem düşlerimi kuytulardan çıkarsam, çoşkumu bakışlarım değişir mi

Değişmezmi kuytu karanlıklardan çekip çıkarılan bakışlar tıpkı melankoliklikten güneşli günlere çıkmaya benzer... İç dünya hesaplaşması portresi çizen ama mutlu güneşli sonla biten hoş bir şiirdi okuduğum tebrikler nilgüne...

yildiz sensin benim avuçlarim yok yildiz toplayacak..

şimdi, kağıt kalem alsam temize çeksem düşlerimi kuytulardan çıkarsam, çoşkumu bakışlarım değişir mi

ihtiyacım yok yıldızlara bir mevsim daha bir mevsim daha güneş hayranı, yıldız benim parlar bakışlarım...

Evet aslında her insan bir yıldızdır umutlarınız da yıldızlar kadar parlasın Nilgün hanım tebrik ederim bu güzel eseri..

şimdi, kağıt kalem alsam temize çeksem düşlerimi kuytulardan çıkarsam, çoşkumu bakışlarım değişir mi

Değişmez mi?

ihtiyacım yok yıldızlara bir mevsim daha bir mevsim daha güneş hayranı, yıldız benim parlar bakışlarım...

Umuda hayata yeniden sarılmaya dair harika bir anlatımdı, somuta da indirgeyerek, herkesin zaman zaman düşlerini temize çekmeye ihtiyacı var ama coşkuları kuytulara bırakmamalı, hep el altında olmalı. Tebrikler, teşekkürler Nilgün Hanım saygılarımla