Yirmibeşinci Saat/Yedinci Mevsim

Işık vuruyor yüzüme sensiz sofalardan /


Ortada kalmış gece
Sığındı bu sessiz limana
Zarı çürümüş bir soğan kadar
Hazindi öyküsü .
Geceyi güne
Emanet ettim ellerimle.
Gün
İhanet etti kalbiyle .
Kan damlatıyorum içime..
G/özetlenen cinayetlere
Tanık tutuldı mor halkalı gözlerim...
Kanayan yaraları zımbaladım yalnızlığıma...
S/onsuz rüyalarımı döküyorum sayfalara...
Tırnaklarım batıyor veda'nın tenine.
Tilkiler olimpiyat düzenliyor kafatasımda.
Aklım, hiç olmayacak kadar A'şık ;
Kalbim ise her zamanki gibi mantıklı.

Ben ise
Alemin
Yirmibeşinci saati ;
Yedinci mevsimiyim .





28.10.2010