Yitik Şiirler...

Ve düşünce kuytu karanlığa geceler
Bitince senden benden uzak kalmak için uğraşlar
Başlar kavgalar
İnmeler iner yüreğim her zerresine
Durup bak bi kere
Ben hala senli sensizlikteyim

İçimin karası kadar kara bu gök
Boğulmuş olsa da yıldıza
Güneşi yok bu diyarın
Bi gizeme büründü alem
İki adımında bitti
İki adımında
Toprak hava su
Burayı terk etti

Yırtıp attığım binlerce satır
Artık sana yazılamayan
Sen olmayınca
Susuz deniz gibi
Aslı'sız Kerem gibi
Yitik bu şiirler
Kırıldı o sihirli kalemler

Oysa hiçbir şarkı
Seni susayan cümlelerden tatlı gelmezdi
Yoktu sevdanın simsiyah rengi
Yok artık umut
Yok artık sen ve ben...

Hükümsüz bu kalbe her karar
Ağlıyorsam bırak dokunma
Gözyaşımda bulayım kendimi
İçin için dökülse de bir sürü sitemli söz
Yetmedi senin beni duymana
Benim sana ulaşmama
Bırak binbir küfür kalsın benden bana
Kahrından alev alev yanayım
Sen bu yangına su bile olma
Değmez bırak
Kül olmaksa eğer
Karışma sonuma