Yitirilmişlik İçinde Sensiz Kalışım
Sanma ki boyun eğerim
Zulmün önünde sana
Diz çökmem her şeyi bırakmışım bir tarafa
Yaralarım sen olsan da kanar
Boşuna sarma!
Beni seni sevdiğim gibi
Sevemedikten sonra
Geçen zaman boşa!
Oysa ki
Koşa koşa gelmiştim sana
Avuçlarımı son kez
Senin için açmıştım Yaradanıma!
Pelesenk olmuşken dilimde ismin
Sen yine başkalarının gönlünde kollarında
Diyorum ya çalmasaydım kapını
Keşke hiç açmasaydın!
Yokmuşsun gibi numara yapsaydın
Ne güzel olurdu aslında!
Ben beni yitirilmişliğimle
Yüz yüze bir kez daha yüzleştirirken
Takatimin kalmayışıyla
Yığılı verdim yere sonunda!
Yine de sağ ol yaşatamamışlıklarına
Yaşatamayacaklarına!
Yalanlar içinde kalışını
Bitişini göreceğim ya
İşte en çok o koyuyor bana
Yüreğime narince ismini yazmıştım oysa!
👍çok hüzünlü be kardeşim ama sen yinede moralini bozma yüreğine sağlık...👍
hamit...
dönüşümsüz aşk hüzne ve nefrete denk tavan yaptırmış kaleminde.
tebrikler şair.
ya sevgili abim bu şiir acayip duygular içinde yazılmış dizeler gibi geldi bana, şiirde hem sitem hem özlem hem de ihanet kokusu aldım.. Şiir kafamı karıştırdı...Şimdi kendime üçü bir ara da kahve yapıp şiirin tadına varacağım...sevgilerimle.😙👍
Ablam ; yine okuttun 👍 😙
o ismi yüreğine yazdıysan eğer , kalacaktır zaten !!!
kutluyorum...sevgiyle kal :)))
Sevgli kareşim yine yürekten gelenleri döktürmüşsün...
Saygılarımla...