Yokluğun Hançer
Sevgiliye koşan
Heyecanlı mavi
Ve üzerinde
Güneşi karşılayan tan yeri
Başlıyor gün
Açıyorum gözlerimi
Karşımda hüznünü yansıtan ayna
Sensizliği giyinip
Çıkıyorum
Bulut düşen caddelere
Yarışıyor adımlarım birbiriyle
Sol tarafımda
Müphem bir üzüntü
Nerden geldiği muamma
Titriyor bedenim
Aramızdaki mesafeyi
Anımsatmak istercesine
Uzadıkça uzuyor
Sonu görünmeyen yollar
Gözlerimi yakan tuzlu bir sıvı
Beliriyor yüreğimde
Amansız bir sızı
Ağırlaşıyor bedenim
Yokluğun saplıyor hançerini her yerime
Uğurluyor beni sonsuzluğa
Hayalin
Bir karabasan gibi
Çökerken üzerime
akıcı, rüya gibi...yalnız;
Sol tarafımda Müphem bir üzüntü Nerden geldiği muamma Titriyor bedenim...
Müphem ve muamma kelimelerini biraz daha düşün derim. Aynı paragrafta olmasaydı keşke.. tebrikler genelde güzel.
Ağırlaşıyor bedenim Yokluğun saplıyor hançerini her yerime Uğurluyor beni sonsuzluğa Hayalin Bir karabasan gibi Çökerken üzerime
Baştan sona temadan hiç kopmadan çok güzel dizeler okudum.Kutlarım Hüseyin kardeşim👍👍👍