Yokluğuna Yuva Yapıyor Martılar

Duyguların yalınlığı dizelere yansımış.Çok güzeldi.Tebrik ediyorum.

çok güzel yazmışsın kıskandım doğrusu off offfff ne kabiliyetler varmış yaa Allah'ım biraz da bana ver yani...😊

Yokluğuna martıların yuva yapabileceği insanlar, denize düşmüş bir telsizi kurcalayıp sonra onunla uğraşmaktan sıkılan martılar gibidirler. Bir kişi vardır; o bizi bir yerlerde bekler. Ve biz de onun için o "bir kişi"yizdir. Bir kişiler bir gün bir araya gelirler. Ucuz duygular araya girmeye çalışır durur. İstenmediği halde ısrarla insanın hayatına dahil olmaya çalışan ucuz insanlardır. Ancak şair bilir ki, şimdi benim için bu kadar ucuzlaşabilen, yarın bir başkası için daha da ucuzlaşabilir. Bu yüzden şair, yokluğuna martıların yuva yaptığı o bir kişiyi bekler ve bilir ki o da onu bekliyordur.

Çoğu zaman hem deli hem doktor oluruz biz şairler. Bazen doktorumuz da delirmiş olabilir, ve ayağına bağlayıp anıları denize dönebilir. Ama denizin dibine yaklaştıkça, orda su alan denizaltında sağ kalmış tek kişi kaptanı bulacaktır. Makus kader...

Gerek bu ikilemlerin işlenişi, gerekse şairin kendine özgü anlatımıyla enfes bir "Hakan Karali" şiiri. Anlamların 3 boyutlu ve zengin bir şekilde mısralara taşındığı, okuyanın damağında "daha yok mu" tadı bırakan bir şiirdi.

Tebrikler incilerin şairi👍

Şiirlerde genelde bir yer dikkat çeker Herkes orayı vurgular ve yorum biter

Her köşe bir ustalık kokuyor Her köşe bir incelik

Şiirin kendisi yalnızlık gibi, isyan gibi Ustalık gibi, özgürlük gibi Aşk gibi...

Şairin kendiside öylemi acaba?

Harika benzetmeler yerli yerinde dizeler ve mükemmel bir şiir yüreğine sağlık günümün şiiriydi....