Yokluğunun 1. Günü (umutsuz Bekleyiş)
bugün pazartesi...yokluğunun birinci günü,
sakin ve hırslıyım,
ararsın nasıl olsa?
bugün salı...yokluğunun ikinci günü,
hala sakin,hırslı ve kızgınım ,
dün niye aramadın?
bugün çarşamba...yokluğunun üçüncü günü,
hırslı,kızgın ve üzgünüm aslında,
ne olacak acaba?
bugün perşembe....yokluğunun dördüncü günü,
üzgün,bezgin ve bitkinim,,
senden hiç ses yok hala...
bugün cuma....yokluğunun beşinci günü,
perişan ,zavallı ve viraneyim!
kabıma sığamıyorum sanki...
bugün cumartesi...yokluğunun altıncı günü,
elimde aylar öncesinden alınmış,sezen biletleri...
umutluyum belki ararsın diye!
bugün pazar....yokluğunun yedinci günü,
sevgililerin buluşma günü...
senden hiç haber yok oysa...
birşey mi oldu acaba?
arardın biliyorum ,birşey olmasa
Ömrümüz beklemekle, merakla geçiyor değil mi? Gönlünüze sağlık!
nebile hn. şiiriniz başladı bitti ama ben anlayamadım. hüznün içinde başka bir saklanış var gibi geldi.. yanılıyo olabilirim kaleminin izindeyim...
Sevgili Nebile, şiirin sonu içimi acıttı.Günleri saymayı,sayıpta gelmeyeni veya gelemeyeni ve artık hiç gelmeyecek olanı bildiğimden olsa gerek.Sevgilerim kaldı gene sayfanızda.
Yine süper,yine harika.👍👍Kaleminden şiir eksik olmasın Nebile hanım