Yoksul Şiir
Gidiyordun..
Adım adım uzaklaşıyordu
Düşlerim, hayallerim...
Sen el sallıyordun
Ben tutunacak bir el
Yaslanacak bir dal arıyordum...
Birkaç adım sonra
Görünmez olacaksın
Yaşanmışlarımız kalacak geride
Anılar,
Umutlar,
Sevgiler...
Kaç zaman sonra kim bilir?
Geçmişimizden ne kalacak
Ve önce kim?
Unutmaya başlayacak...
Belki de..
Kumda izler...
Karda izler!...
Alıp başlarını gittiklerin de
Sadece ve sadece
Bizden geri de
Sararmış yapraklar da
Bir yoksul şiirim kalacak...
bu da yetecek belki de .......... tebrikler👍👍👍👍
Pedra; gönül pencereme düşen aydınlık yüzüm güneş, tenine açmış ışık huzmelerini gözlerim yalnız yanında yıkar karanlığını.
P edra; ölümüm ellerinde, yıkama ellerini övgülerim yüzünde, kaldır yerlerlerden ölde öleyim bir görümlük bakış takmak için yüzüne.
Pedra; nadirat vuku bulmuş sende nail olamam belki seni görmeye namına aşk yazacam gitme.
Pedra; üç adım sonrası sen üç aylarımın ertesi sen üç boyutumda sen.
Pedra; lâğvettim güzel dediğim her şeyi, lâl mürekkeple yazıldın kalbime, lâvajlayıp maziyi güvercin aşkını bırak bende.
üstat birz önce fotoğrafa yazdığım şiiri hatırlattı demek dost aynasında kendini görürmüş.
saygılarım la.