Yol Gösterir Ateş Böceği

bazen,
sarmal ilişkileri görmezden gelerek
aheste bir zaman dilimine gitmek gerek

gözlere yansıyan
uzak diyar parıltıları
masallar kadar hür düş yolculuğu
düşündükçe çoğalan umut yolu

yüreğin en masum y/anından
mavilere b/akmak
solgunlaşan zamandan damlayarak hayata
yarının ahengine sarmak düşleri
dokunmadan hissetmek kıpırtıları
ten titrerken
gözlerde duyumsamak heyecanı

sessizliğe eserken poyraz
belki de rastgele bir kuşun kanadına
tutunmak gurup vakti

ansızın yağan yağmur altında
bulutlara yaslanmak
olabildiğince ıslanmak
toprağın kokusuna uzanarak
geride kalanlarla bakışmak

yarının tebessümü dudaklarda birikirken
bir çiçeğin kıvrımlarına saklanmak
öylesine avare
öylesine leyla

melekler uyurken sağ omuzda
göğüs kafesini zorlayan
yaşam aralıklarında
ılgıt ılgıt nefese s/inen
yasak bahçenin has güllerini solumak

mesela
akşam s/inerken güneşin koynundan
konuğu olmak fiyakâlı düşlerin
kirpiğe konan ezgilerle
gün batımlarında resital
ayışığı oynaşmaları
yakamoz yansımaları
bir keman
bir ses
yürek raksı

belki de ezberini bozmalı tabuların
kabuğundan çatlatmalı

yaşamak için yaşamaya çalışırken

gitmeli

düşler üşütmeden ...