Yolmuşlar Seni...

Dalların yeşerip, filizlenmeden
Görüp dost bağından çalmışlar seni,
Henüz goncaların, çiçeklenmeden,
Issız bir köşede yolmuşlar seni.

Yalvarıp, yakarıp feryat etmişsin,
Lanet olsun böyle kader demişsin,
Duydum ki gurbette gün görmemişsin
Çamurdan çamura sürmüşler seni

Doğduğuna bile pişman olmuşsun
Mutluluk beklerken hüsran bulmuşsun
Bir çiçek misali erken solmuşsun
En son bataklıkta görmüşler seni.

Gonca iken solmuş bütün güllerin
Terk edip de gitmiş tüm sevdiklerin
Yüzüstü bırakmış dost bildiklerin
Aç kurtlar önüne atmışlar seni.

Nihayet kaderim gülecek diye
Hayaller kurmuşsun boş bir sevgiye
Çektiğin acıya mükâfat diye
Bir kıymet bilmeze satmışlar seni.

Allah eksik etsin böyle kaderi
Perişan haline içim eridi
Duyunca, ağladım çektiklerini,
Sonunda boş yere vurmuşlar seni...


(28.10.1993- Manisa/ Demirci) (efsane)