Yüreğim Anlatıyor,

Üniversitenin ikinci yılı başlamak üzereyken evlenmiştiniz,
Beş günlük bir birliktelikten sonra,
O, Samsun'daki evinizin 4 kişilik görümce odasında,
Sense Bursa'daki amcaoğullarının inşaat koğuşunda,
Uzun sürecek harika bir balayı geçirecektiniz, yalnız başına.

Sen en çok mektup yazmayı severdin,
O telefon açmanı beklerdi her gün öğle vakitlerinde,
Hep sahibi olmadığın aşklarca aldanmıştın,
Gerçekten yanmaya ise sen daha ancak başlamıştın,

Kavuşamadıkların zaten hayaldi, yani kuru bir bekleyişti,
Gerçek sevda dokunmuşlukların hasretine sabredişti,
Telefonlar pek kifayet etmezdi çekilen hasrete,
Titreyen solukları duyurmaktan başka,
Ne varsa mektuplarda vardı,
Tan yeri ağırlanırken yazılan ve ikindi vakitlerinde, güvercinlerle olmasa da,
Evine ekmek götürme kavgasında yüreği güvercin gibi çarpan postacıdan alınan,

Final araların vardı ve umutla beklediğin 15 günlük dönem araların,
Sınav kağıtlarından çok cebindeki otobüs biletine bakardın,
İkindi odlumu başlardı karamsarlığın,
Sığmazdı yüreğin belediye otobüslerine,
Çoğu zaman yürüme giderdin 2 saatlik yolu,
Gökyüzünün kızıllığına göme göme,

Bak hala aynı karamsarlıkta sın ve hale yalnızsın,
Sen başlangıcı böyle yaptın gurbet ne yapsın,
Üstelik ufak bir şehirdesin, topu topu 1 saatlik, hepsi meskunmahal sınırların,
Ney seki yürekli insanların bulunduğu şiir kolik sen iyi ki varsın...

17.03.2009/23:37
Saygılarımla,
Genç Gurbetci