Yüreğim Buzullarda...

Gecenin matemini bozarcasına
Bana benden haber mi veriyor rüyalarım?



Dışlayışım s/öz/üne bağlı olmayan sevdama ve
Düşlere bakıp her sabah yeni sancılar doğuruşuma.



Sık sık düşse de gözlerim karanlık bir boşluğa
Yaşantıma değip geçenlerle aldatıyorum hüznümü.



İçimde tanımayadığım başka bir kadın diriliyor
Korkuları gömülü, önyargılarla koşullu güdüleri.



Damarlarımdaki kanlar ısıtmaya yetmese de bedenimi
Geç kalmışlıklar ile sarıyorum her dem taze yaralarımı.



Umut bulutlarım sürükleniyor sağnaklarda
Saçak altlarındaki kırık sazın burukluğu acıtıyor bakışlarımı.



Sensizliğe düşman kapkara bir gölge içindeyim
Ayazın bıraktığı ürpertiye rağmen yürüyorum inatla.



Nereye baksam gördüğüm her yüzün riyakar
Dimdik tutmakla boğuşsam da başımı yüreğim buzullarda



Ve...
Bıraktım gövdemi sam rüzgarlarında bir yolun iki ters ucuna
Dokunamasam da ruhuna parça parça koklayabilmek adına...






Not : Soluk soluğa koşmalarım biter mi ? Her ?'yeter''e ?'yeni baştan'' diyerek...